Zoals het een club betaamt, wordt er van de Taunus M Club een periodiek uitgegeven, in de volksmond een clubblad genaamd. De frequentie is 4 keer per jaar en is in feite het contactorgaan tussen het bestuur en de leden. Tegenwoordig gebeurt dit contact heel veel via de digitale snelweg, maar niet elk clublid maakt hier gebruik van, vandaar dat we dit binnen de club nog op de ouderwetse manier op papier drukken. Dan wordt dit weer als een visitekaartje van de club gezien, dus moet dit er netjes uitzien en uiteraard wel in kleur. Om dit voor elkaar te krijgen heeft het bestuur ergens in het verre verleden bedacht dat het samenstellen en opmaken van dit lijfblad door meerdere clubleden wordt uitgevoerd, een redactieteam dus. Deze bestaat op dit moment uit 3 personen, te weten Eric van Peer, hij is de eindredacteur en tevens bestuurslid, Fred Renes, hij is in het bezit van een uitgebreide verzameling folders en Wim Langeveld, de redactieleden hebben ieder uiteraard enkele Taunussen in de schuur staan De redactie komt dus bij elkaar voor elk nieuw te verschijnen nummer en kijkt dan wat er aan copy is binnengekomen en bespreekt welke foto er op de voorpagina komt e.d.. Uiteraard kietelen we de leden om ook bijdragen te leveren, dat kan door d.m.v. een verslag te schrijven van een clubdag, foto’s en een verslag te maken van een restauratie of foto’s in te sturen van een vakantie enz..
Als redactieteam doen we dit vanuit ons hart, we willen hiermee het clubgevoel stimuleren en houden hiermee het verleden levendig. Het laat ook zien hoe eenvoudig de techniek en het comfort jaren geleden was en koesteren zo onze geschiedenis. Verder laat het clubblad zien dat ieder lid de hobby anders benaderd. Voor de een geldt dat de Taunus een stuk emotie is, de auto isvan je vader geweest of heeft vroeger in eenzelfde auto gereden. Er mag een kras opf deukje inzitten en tja, de roestduivel. Voor de ander mag de Taunus best aangepast worden aan de tijd en er is zelfs een clublid die een Taunus heeft omgebouwd voor een dragrace. De echte puristen echter gruwen hier van, de auto moet zo origineel mogelijk zijn zoals die ooit van de band is gerold en moet als het kan fabrieksnieuw blijven, zelfs het ventieldopje. Kortom, net zoals het er in de maatschappij aan toegaat.
Voor contact klik hier