De Nederlandsche Ford automobiel fabriek B.V., is onlosmakelijk verbonden aan de historie van Ford in Nederland. Er is al veel geschreven over de (afgebroken) periode in Rotterdam en de nieuwe locatie in Amsterdam.
De fabriek is gebouwd begin jaren dertig, net als vele andere kleine locaties in Europa, werden uitsluitend opzet om de invoerrechten van complete automobielen te vermijden. (bovendien was dit ook een stimulans voor de werkgelegenheid)
Na de WWII en de oprichting van de Europese gemeenschap werd al snel duidelijk dat kleinschalige lokale productie geen levensvatbaarheid op de langere termijn zouden hebben. Er zijn in de jaren vijftig vele productiefaciliteiten in Nederland opgezet. B.v. Simca, Saab, Morris, Volvo, Plymouth, DKW, de aantallen stelden niet zo veel voor.
De fabriek aan de Hemweg 201, werd in die periode voornamelijk ingezet om de lokale behoefte af te dekken, dus er werd van alles geassembleerd. Later in de jaren eind zestig en begin zeventig werden uitsluitend modellen gebouwd, die ook weer werden geëxporteerd, immers de import heffingen waren voor het grootste gedeelte in Europa afgeschaft. Met andere woorden de fabriek werd gebruikt om extra vraag van bepaalde modellen af te dekken, zoals Cortina’s voor de UK.
In het schema kunt zien wat er in de levenssloop van de fabriek allemaal is geassembleerd.
De toekomst van de fabriek leek sinds begin jaren zeventig gegarandeerd door de beslissing van Ford America, om zich ook te begeven in het zware truck segment in Europa. Er werden de nodige investeringen gedaan van 35 miljoen gulden om de fabriek om te bouwen tot een volwaardig truckproductie. De truckproductie is gestart in 1975.
Het dagelijkse productievolume was bepaald op 18 stuks, maar in de praktijk is dit nooit gehaald en is blijven steken op 6 stuks. Het was dus een moeizaam verhaal waarbij de winsten onder druk kwamen te staan, zeker toen begin jaren tachtig het economisch bijzonder slecht ging in de wereld, hoge inflatie, werkeloosheid, zeer hoge interest tarieven en afnemende bedrijvigheid, dit alles werkte niet in het voordeel van de Transcontinental. Dus beslissing werd genomen om de productie te staken en de fabriek te sluiten. Er zijn 8735 Transcontinental’s gebouwd, waarvan de laatste 502 stuks bij Foden in de UK.
Nu kan ik mij herinneren, dat ergens eind 1978 de interne dienst de opdracht aan een fotograaf heeft gegeven om fotoreportage te maken van het dagelijkse leven aan de Hemweg. Deze foto’s en nog een paar andere foto’s uit een eerdere tijd staan in dit fotoalbum.
In september 2007 heb ik nog samen met 2 collega’s The Feel The Difference Day georganiseerd, er zijn zeker clubleden daarbij aanwezig geweest, zie verder het aparte fotoalbum ver deze dag.
De laatste foto’s vanuit de lucht genomen, laat het fabrieksterrein zien, na de sloop van de opstallen en is volledig is volgestort met kolen, een triest gezicht.
Veel kijkplezier
Rob Mulder
Niets van dit fotomateriaal mag worden gebruikt, zonder toestemming